Al jong het idee gehad om een opleiding Verpleging te volgen met als ideaal in de tropen te gaan werken. Dankzij een overschot aan verpleegkundigen na de opleiding de kans benut om als free-lancer veel ervaring op te doen in diverse ziekenhuizen, thuiszorg en psychiatrie. Met name in laatstgenoemde werkveld werd mijn belangstelling voor mentale processen gewekt. Ook viel mij op dat in de somatische werkvelden te weinig aandacht bestond voor de mentale gevolgen van een fysieke aandoening.
De studie Psychologie heeft bijgedragen aan een wetenschappelijke denkwijze over mentale processen van mensen, waarbij mijn afstudeerrichting Cognitieve Ergonomie de brug vormde tussen de menselijke (on)mogelijkheden in zijn omgeving. Gewerkt bij TNO, afdeling Waarneming. Daar betrokken bij projecten rond zoekprocessen en gebruiksvriendelijkheid van woon-en werkomgeving.
Trauma-opvang heeft mijn aandacht gekregen nadat veel mensen in mijn omgeving stagneerde in hun leven door een ingrijpende gebeurtenis. Opvallend was de minimale aandacht na zo’n gebeurtenis onder het motto: Dat hoort bij het werk.
De tropen heb ik intussen veel als toerist bezocht waarbij mijn nieuwsgierigheid naar verschillende culturen bleef terugkeren. In alle werkvelden kom ik in aanraking met mensen met diverse achtergronden, een extra dimensie die wordt toegevoegd tijdens een begeleidingstraject.
